απ΄τ΄ανοιχτό παράθυρο μπαίνει ένα αεράκι ψυχρό.
Ακούω ένα ζευγάρι που συζητάει κάτω στο πεζοδρόμιο
..Η ώρα περνάει κοντεύει δύο, είναι η δωδεκάτη του εννάτου, πάνε επτακόσιες τριάντα μία μέρες ξετυλίγοντας
το κουτί αϋπνίας
Αυτο
δεν είναι ένα απλό καπέλο είναι μαγικό το φορώ και ταξιδεύω εννέα χιλιάδες
εκατόν σαραντα δύο Έτη φωτός πριν,
άλλες φορές πάλι , σκαρφαλώνω στο βουνό των
Θεών
Οκτώ χιλιάδες τετρακόσιες ,παράξενο, γνωρίζω
την απάντηση στο γρίφο
και θαβω το καπέλο ..
από τότε που κάποιος το άγγιξε έχασε τις
μαγικές του ιδιότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου