Το λευκό του γλάρου

το γαλάζιο του ονείρου

σύννεφο η θύμηση

μ΄ακολουθεί

 

 

ξερα κλαδιά, μελένια φυλλώματα  ,αναζητούν την ελπίδα

στο ταξίδι τους σ' ένα ορίζοντα  λέξεων ,στις δίνες του ανέμου..

un premio de amistad

Un premio de amistad por mi ciber amiga María La percepción del arte , que la agradezco desde el fondo de mi alma Mil Gracias

Σεβάχ ο Θαλασσινός - Μάνος Λοΐζος

«Εκείνο τον Αύγουστο, τον πιο ωραίο Αύγουστο του αιώνα, η πανσέληνος ασήμωσε ένα παράξενο ταξίδι που έμοιαζε πολύ με παραμύθι. Παραμύθι όμως δεν ήταν». Το ταξίδι αυτό ξεκινά από παλιά.....από το «Το άγαλμα που κρύωνε» του Χρήστου Μπουλώτη

Απ τα ψηλά και τ΄αλμυρά να σε κοιτώ

Αι να χαθεις παλιο βλαμμενε!! Ψυχακια , ξεδιαντρωπε !Σκατα ανθρωπε.!

εικόνες ξεσηκωμένες απο το διαδυκτιο είναι όμως από τόπους γλυκων αναμνήσεων , από τόπους που αντικρυσα τον ήλιο τα αστέρια , που ένιωσα το ψιλόβροχο να με δροσίζει , τα μάτια μου γέμισαν φως και θαλπωρή κι ένα κορίτσι που σιγοτραγουδούσε...

εδώ το περιτύλιγμα αγαπούν

 και το καλό του αλλου νού

ζηλεύουν

 γι αυτό καλό δεν δεν βλέπουν

κι ενώ ποθούν το αληθινό 

με ψεύτικο το καταστρέφουν

Λευκή φιγούρα στο πορτοκαλί πέλαγος

λευκό πουλί
 

Λευκή φιγούρα

μοίρες έταζε

κι ύστερα πέταξε

σε άλλου χρόνου

την απέραντη

σιωπή

την παγερή

λησμονιά

και απογοήτευση.

~^~

τόσο λευκό τόσο γαλάζιο τόσο πορτοκαλί

στην παλέτα του είχε

 

 



άγονη γραμμή

foto:ianos-sonai.blogspot
 

 Ίσως φταίει η ώρα

που απαθανατίζει
άπειρες μανούβρες

ζωής και μνήμης

στην άγονη γραμμή

25 του Σεπτέμβρη

Αδειανό κουτί -
τετράδιο λευκό -
μάτια τιμωροί ,
χρόνους ολόκληρους κυνηγώ
τις λέξεις
με του νου μου την απόχη
απόψε δεν κοιμήθηκα
στους δρόμους τις αναζήτησα
στις γωνιές ,
το μοναστήρι
ρήμα "είμαι"
πρόσωπο δευτερο
καλά; ρωτάω
απάντηση δεν παίρνω
δεν είσαι;
ανησυχείς ;
λυπάσαι;
τα βγάζεις πέρα;
Προσέχεις την υγεία σου;
Μην τρώς βιαστικά!
Να απολαμβάνεις το φαΐ,
απ' των ανέμων τη χώρα
εκπέμπω πια
να κοπίασεις κάποια στιγμή
απρόσκλητοι άνεμοι
τα όνειρά μας να ξεριζώσουν
εισέβαλλαν βίαια
ένα μπουρίνι καλοκαιρινό
με άγνωστη προέλευση
ζητούσε να κάψω
το δέντρο
Αυτό το ένα το μοναδικό
αυτό που παίρνω αγκαλιά
και στη ρίζα του κοιμάμαι
--Πάλι αναψες τσιγάρο;
Δεν είχες υποσχεθεί πως θα το κόψεις , το ρίμαδι
έχω μαγειρέψει κανα δυο φορές και κείνες τις συνταγές
το ένα ήταν το κρέας με το κόκκαλο
το άλλο οι πατάτες όπως τις φτιάχνεις εσύ
Μεγάλη επιτυχία , χαρά μου.
Στα είπα;
Μαύρα τα πράγματα με τη δουλειά
Ακόμη δεν έχουμε κόσμο.πάμε και για μείωση μισθού.
Α ναι η ομάδα μου είχε 100% επιτυχία
Φέτος όμως τα πράγματα είναι για όλους δύσκολα
αλλά
η αφεντικίνα φοράει του μωρού Ralph Lauren
Δεν ξέρω αν ποτέ θα βρείς
αυτή την γειτονιά των λέξεών μου
Ισως ποτέ να μην την βρεις
εγω θα σου γράφω
ίσως για μένα
θέλω να γράφω
σε σένα και για σένα
άγνωστε γνωστέ μου
χαρά μου και ζωή μου
Γέμισες τη ζωή μου
Σεπτέμβρη με νυχτολούλουδα
Θυμάσαι ;
Ο μήνας είχε 25 σαν και σήμερα
κι έβρεχε ασταμάτητα
Ισα που πρόλαβες
δυο φιλια στο μάγουλο
Το σεμινάριο αργούσε
ένα τέταρτο του αιώνα.
Είσαι ίδια - παρατήρησες,
κι εσύ δεν είχες αλλάξει
το γκριζάρισμα σου πήγαινε
πρόσεξα αυτό
και τα όμορφά σου μάτια
συνέχιζαν να κοιτούν
αναζητώντας
σαν και τώρα να σε βλέπω
εκεί στο σταυροδρόμι
νύχτα πλάι στο κύμα
βρεγμένοι δρόμοι
δακρυσμένες λέξεις
Το παιδί πέρασε στο πανεπιστήμιο
Σε ευχαριστώ το πίστευες .
Σε ευχαριστώ
έχεις μερίδιο στην επιτυχία
επέμενες εσύ και ξέθαψα
τη δύναμη να αντιμετωπίσω
25 Σεπτεμβρη σήμερα
σαν και σήμερα
Στο εργαστήρι των νέων τεχνολογιών φτιάξαμε blog
Εγω έγραψα "είναι Σαββατο 25/9 και βρέχει πολύ , άραγε ετούτη η μέρα τί θα μου φέρει;"
...
Μου’ φερε
του κοχυλιού τη γνώση
στο πέλαγος Κυρίτση γαλλικό καφέ, αμηχανία κι εσπρέσσο

δεν είπαμε ποτέ αντίο