un premio de amistad

Un premio de amistad por mi ciber amiga María La percepción del arte , que la agradezco desde el fondo de mi alma Mil Gracias

Σεβάχ ο Θαλασσινός - Μάνος Λοΐζος

«Εκείνο τον Αύγουστο, τον πιο ωραίο Αύγουστο του αιώνα, η πανσέληνος ασήμωσε ένα παράξενο ταξίδι που έμοιαζε πολύ με παραμύθι. Παραμύθι όμως δεν ήταν». Το ταξίδι αυτό ξεκινά από παλιά.....από το «Το άγαλμα που κρύωνε» του Χρήστου Μπουλώτη

Απ τα ψηλά και τ΄αλμυρά να σε κοιτώ

Αι να χαθεις παλιο βλαμμενε!! Ψυχακια , ξεδιαντρωπε !Σκατα ανθρωπε.!

εικόνες ξεσηκωμένες απο το διαδυκτιο είναι όμως από τόπους γλυκων αναμνήσεων , από τόπους που αντικρυσα τον ήλιο τα αστέρια , που ένιωσα το ψιλόβροχο να με δροσίζει , τα μάτια μου γέμισαν φως και θαλπωρή κι ένα κορίτσι που σιγοτραγουδούσε...

εδώ το περιτύλιγμα αγαπούν

 και το καλό του αλλου νού

ζηλεύουν

 γι αυτό καλό δεν δεν βλέπουν

κι ενώ ποθούν το αληθινό 

με ψεύτικο το καταστρέφουν

Λευκή φιγούρα στο πορτοκαλί πέλαγος

λευκό πουλί
 

Λευκή φιγούρα

μοίρες έταζε

κι ύστερα πέταξε

σε άλλου χρόνου

την απέραντη

σιωπή

την παγερή

λησμονιά

και απογοήτευση.

~^~

τόσο λευκό τόσο γαλάζιο τόσο πορτοκαλί

στην παλέτα του είχε

 

 



άγονη γραμμή

foto:ianos-sonai.blogspot
 

 Ίσως φταίει η ώρα

που απαθανατίζει
άπειρες μανούβρες

ζωής και μνήμης

στην άγονη γραμμή