foto by Simbad el marino

ένα πετράδι ατίμητο, αφησε η βροχή σε μικρό λιθόστρωτο ακρογιάλι

ταξίδι στην τρυφερή καρδιά του ονείρου  

ένα κύμα πέρασε κι έσβησε θαρρεί  τα χνάρια της  όλα
το μόνο που κατάφερε ήταν να σβήσει την εικόνα
ότι έχει γεννηθεί  όσα delete και να πατήσεις
πάντα θα υπάρχει κάπου εκεί  είναι νόμος της φύσης
φωτο http://libertadesantonia.blogia.com/temas/poesias-y-relatos.php

μελωμένα δηλητήρια

πυρκαϊές οι σκέψεις κοχύλια ποτισμένα φαρμάκι 
χορεύουν στη θάλασσα του τόπου σου  
σαν σε  νοτισμένo όνειρο κάτω απ’τον θόλο της αυγής
 φλερτάρω τα  χνάρια  γλαρένιων φαντασμάτων
που σέρνονται  να ξεφύγουν από τις υποσχέσεις





 

Άνθρωπος Λύκος

Μέσα σε σοκάκια ξένα φύσαγε όνειρα

και η φαντασία εύπλαστη στο ταξίδι μου ,

δεν ξέρω γιατί αλλά η νοσταλγία έχει το άρωμά σου ,

τη σκοτεινή εικόνα σου,

που ανακαλύπτω στου νου τις διαδρομές ,

βγαλμένη από την άβυσσο των καταραμένων

Κι είναι η φυγή ,σαν ουρλιαχτό πεινασμένου λύκου

η μορφή σου σαλέυει στο διαδύκτιο σαν αιμοβόρο κτήνος

τα πλήκτρα σου που γέμισαν αιματόβρεχτους στίχους

 

ρουφάς τους χυμούς από τούτο το αλμυρό όνειρο

τροφή σε πρωινό όπου θροΐζει ανάλαφρα μια κραυγή θανάτου